NOCLEGI
ROZKŁADY
Puławy-Zürich-Susch – ostatni wykład w ramach "ArchiLATA w Wozowni"
fot. nadesłane
Puławy-Zürich-Susch. Promocja sztuki przez architekturę u Izabeli z Flemingów Czartoryskiej, Heidi Weber i Grażyny Kulczyk – wykład on-line dra inż. Ryszarda Nakoniecznego
REKLAMA
08.09.2020 (wtorek), godz. 18.30
Trzy wyjątkowe kobiety ukazane zostaną przez pryzmat konceptora i inwestora obiektu architektonicznego bardziej niż mecenasa sztuki i twórcy własnych kolekcji. Tematem rozważań będzie rodzaj wybranej przez nie strategii promocji własnych zbiorów przy użyciu materii budowlanej.
Czy architektura muzeum może wpływać na odbiór wystawianych w nim dzieł sztuki? W historii kultury wyróżnić można 4 typy takich relacji. Najpierw muzeom nadawano formę świątyń lub pałaców, które miały nobilitować i dowartościowywać kolekcjonera i jego zbiory, wzbudzając u widza zachwyt, namiastkę kultu i boskiej atencji. Kolejna generacja muzeów została jednak zdesakralizowana, stając się tylko neutralnym opakowaniem bez jakiejkolwiek ingerencji w program ideowy zbiorów. Architektura została sprowadzona do roli niewinnego tła wobec artefaktów. Trzecia generacja wykształciła zupełnie inne podejście, aktywne i nieco narcystyczne, w którym to obiekt architektoniczny zaczął uzurpować sobie prawo do bycia nowym artefaktem kolekcji, zwracając uwagę przede wszystkim na siebie, a nie na wystawianą w nim sztukę, która stawała się niejako drugorzędnym elementem. Czwarty typ muzeów związany jest z rozszerzaniem konceptu interpretacyjnego eksponatu o nowe czynniki natury i kultury, będące integralnymi elementami struktury obiektu architektonicznego. To muzea, które powstają głównie w adaptowanych obiektach, nie pełniących wcześniej funkcji wystawienniczych.
Jaką rolę odgrywają budowle muzealne z Puław, Zürichu i Susch w tej mierze? Czy dziś pozycja instytucji muzealnej nie została nieco zachwiana przez wirtualną rzeczywistość, która wkracza gwałtownie w jej rolę? Na te pytania znajdą Państwo odpowiedź na wykładzie.
Ryszard Nakonieczny – architekt i publicysta, nauczyciel akademicki na Wydziale Architektury Politechniki Śląskiej w Gliwicach, badacz architektury nie tylko modernizmu, w latach 2004–2011 redaktor naczelny kwartalnika „Archivolta", współautor i redaktor książek: „Słynne wille Polski” (Foibos.cz, Praha, 2013) i „Oblicza modernizmu w architekturze” (Śląsk, Katowice, 2013), współzałożyciel Fundacji Dom Modernisty oraz autor wystaw o architekturze eksponowanych we Wrocławiu, Ostrawie, Brukseli, Pradze, Bytomiu, Katowicach i Sosnowcu.
Wykład z cyklu „ArchiLATO w Wozowni” współfinansowanego ze środków Gminy Miasta Toruń
Trzy wyjątkowe kobiety ukazane zostaną przez pryzmat konceptora i inwestora obiektu architektonicznego bardziej niż mecenasa sztuki i twórcy własnych kolekcji. Tematem rozważań będzie rodzaj wybranej przez nie strategii promocji własnych zbiorów przy użyciu materii budowlanej.
Czy architektura muzeum może wpływać na odbiór wystawianych w nim dzieł sztuki? W historii kultury wyróżnić można 4 typy takich relacji. Najpierw muzeom nadawano formę świątyń lub pałaców, które miały nobilitować i dowartościowywać kolekcjonera i jego zbiory, wzbudzając u widza zachwyt, namiastkę kultu i boskiej atencji. Kolejna generacja muzeów została jednak zdesakralizowana, stając się tylko neutralnym opakowaniem bez jakiejkolwiek ingerencji w program ideowy zbiorów. Architektura została sprowadzona do roli niewinnego tła wobec artefaktów. Trzecia generacja wykształciła zupełnie inne podejście, aktywne i nieco narcystyczne, w którym to obiekt architektoniczny zaczął uzurpować sobie prawo do bycia nowym artefaktem kolekcji, zwracając uwagę przede wszystkim na siebie, a nie na wystawianą w nim sztukę, która stawała się niejako drugorzędnym elementem. Czwarty typ muzeów związany jest z rozszerzaniem konceptu interpretacyjnego eksponatu o nowe czynniki natury i kultury, będące integralnymi elementami struktury obiektu architektonicznego. To muzea, które powstają głównie w adaptowanych obiektach, nie pełniących wcześniej funkcji wystawienniczych.
Jaką rolę odgrywają budowle muzealne z Puław, Zürichu i Susch w tej mierze? Czy dziś pozycja instytucji muzealnej nie została nieco zachwiana przez wirtualną rzeczywistość, która wkracza gwałtownie w jej rolę? Na te pytania znajdą Państwo odpowiedź na wykładzie.
Ryszard Nakonieczny – architekt i publicysta, nauczyciel akademicki na Wydziale Architektury Politechniki Śląskiej w Gliwicach, badacz architektury nie tylko modernizmu, w latach 2004–2011 redaktor naczelny kwartalnika „Archivolta", współautor i redaktor książek: „Słynne wille Polski” (Foibos.cz, Praha, 2013) i „Oblicza modernizmu w architekturze” (Śląsk, Katowice, 2013), współzałożyciel Fundacji Dom Modernisty oraz autor wystaw o architekturze eksponowanych we Wrocławiu, Ostrawie, Brukseli, Pradze, Bytomiu, Katowicach i Sosnowcu.
Wykład z cyklu „ArchiLATO w Wozowni” współfinansowanego ze środków Gminy Miasta Toruń
PRZECZYTAJ JESZCZE
