NOCLEGI
ROZKŁADY
Program grudzień 2019
fot. nadesłane
PROGRAM GALERII SZTUKI WOZOWNIA NA GRUDZIEŃ 2019. A w nim: – wystawy Aleksandry Sojak-Borodo "Podniebniki" oraz Diany Fiedler "Missing"– oprowadzanie po wystawach– wykład Pawła Jasiewicza o pracy projektanta z japońskimi rzemieślnikami.
REKLAMA
WYSTAWY:
Człowiek zawsze ma przesadne wyobrażenie o tym, czego nie zna. „Obcy” Albert Camus
Prace Diany Fiedler, prezentowane w górnej sali, archiwum i laboratorium Galerii Sztuki Wozownia w Toruniu, oscylują wokół procesu sondowania i rozpoznawania „obcego”. Dotykają problematyki szeroko pojmowanej obcości, inności i alienacji, a także różnego rodzaju głębokich lęków oraz niejednoznacznych tożsamości. W swoim nieoczywistym, metaforycznym wymiarze otwierają konteksty nie tylko indywidualne, lecz również społeczne i polityczne, dotyczące wszelkich możliwych oblicz „obcego”. Fiedler gra z naszymi przesadnymi wyobrażeniami o tym, czego nie znamy, budując mikroświat, w ramach którego nieledwie czujemy na plecach oddech owego niezidentyfikowanego „obcego” czy wdychamy jego dziwny zapach – raz nieprzyjemny odór gumy, innym razem miłą woń trawy cytrynowej. Owej niezdefiniowanej obecności doświadczamy na wystawie Fiedler całym ciałem, które staje się ośrodkiem multisensorycznej somaestetycznej percepcji. Przechodzimy bowiem przez ciemny i opresyjny gumowy korytarz, na końcu którego napotykamy puste, czarne oczodoły okien. Odchylamy żółte i transparentne kurtyny paskowe, by wejść w nierozpoznaną przestrzeń i wdychać zapach trawy cytrynowej. Przemieszczamy się pomiędzy stalowymi „Spidersami”, które w przestrzeni publicznej służą do odgradzania i zabezpieczania konkretnych obszarów – Fiedler ustawia je tak, że nie możemy mieć pewności, po której ich stronie się znajdujemy: tej zabezpieczonej, czy – przeciwnie – tej, w której jesteśmy narażeni na spotkanie z „obcym”. Również poszczególne miejsca, w których obiekty są wystawione, automatycznie stają się integralną częścią przekazu nadawanego przez artystkę: osobliwe peryskopy śledzą nas w laboratorium, nawiązując przestrzenno-semantyczne relacje z otoczeniem; w ciemnej górnej sali Galerii Sztuki Wozownia powstaje „gęste” od niepokoju środowisko, w ramach którego zastane drewniane filary stają się znaczącą i nieodzowną częścią narracji. Każdy odbiorca dialoguje z „własnym obcym”, a także jest „obcym” dla innych przebywających równocześnie z nim na wystawie. Jeśli rację miał Artur Rimbaud, że ja to ktoś inny, to także sami dla siebie pozostajemy „obcymi”.
Diana Fiedler (ur. 1976 w Górze) – ukończyła Akademię Sztuk Pięknych w Poznaniu (rysunek – dyplom w pracowni prof. Jarosława Kozłowskiego; grafikę i edukację artystyczną) i Royal College of Art w Londynie (fotografia). W latach 2006–2007 współprowadziła galerię Aneks w Poznaniu. Prace artystyczne prezentowała na wystawach indywidualnych i zbiorowych m.in. w Galerii Oko i Ucho w Poznaniu, Galerii Foksal w Warszawie, Galerii AT w Poznaniu, BWA w Gorzowie, Galerii El w Elblągu, Galerii Naprzeciw w Poznaniu, CK Zamek w Poznaniu, Galerii Muzalewska w Poznaniu, Fundacji Profile w Warszawie, Galerii BWA w Bydgoszczy, 2yk Galerie w Berlinie, Kunst Bauwerk/Tabakfabrik w Vierraden, Galerii Amfilada w Szczecinie, Gulbenkian Galleries, Royal College of Art w Londynie. Obecnie profesor Uniwersytetu Artystycznego w Poznaniu. Autorka obiektów, fotografii, wideo, rysunków i instalacji. Mieszka i pracuje w Poznaniu.
„Podniebniki” to synonim terminu „wieżowce”, który nie wszedł jednak na stałe do języka polskiego i dziś brzmi nieco enigmatycznie i egzotycznie.
Jak podkreśla artystka Aleksandra Sojak-Borodo: „Wieżowce zawsze fascynowały mnie jako miejsca, gdzie równocześnie rozgrywa się wiele historii – w dzieciństwie marzyłam o tym, by zamieszkać w wieżowcu, najlepiej na najwyższym piętrze, blisko nieba. Z czasem bloki stały się dla mnie ciekawymi obiektami, które przy okazji różnych moich realizacji „odrysowuję” za pomocą rozmaitych mediów. Podniebniki to dla mnie punkt wyjścia i tytuł wystawy, na której chcę zderzyć ze soba dwie rzeczywistości – bloki i niebo – i opowiedzieć o tym, jak w codzienności i szarości można stworzyć sobie raj skrojony na własną miarę”.
W „Podniebnikach” i odbywającej się równolegle w Galerii Miejskiej bwa w Bydgoszczy wystawie „Mrówkowiec nad Balatonem” (24.10.2019–15.12.2019) artystka zamknęła refleksję nad przestrzeniami miast. „Tytuły wystaw są dla mnie bardzo istotne: są trochę zagadką i punktem wyjścia do uruchomienia wyobraźni” – zaznacza. I dodaje: „Mrówkowiec nad Balatonem! Gdy po raz pierwszy usłyszałam o tym bydgoskim stawie, od razu się uśmiechnęłam i pomyślałam: Ależ to brzmi tajemniczo i romantycznie. Przy okazji przygotowywania wystawy odkryłam też, że ten Balaton nie jest jedyny w Polsce – jest więcej parków i stawów o tej nazwie, co pokazuje, jak język może ocieplać i ozłacać przyziemność. Ta przyziemność jest dla mnie inspirująca sama w sobie, ale dzięki takiemu jej nazwaniu, otwiera przestrzenie, w których spotykamy się z czymś niecodziennym i nieuchwytnym”.
Aleksandra Sojak-Borodo – w 2005 roku ukończyła Wydział Sztuk Pięknych UMK w Toruniu na kierunku grafika ze specjalnością rysunek, w 2011 roku obroniła doktorat w dziedzinie sztuk plastycznych pt. „Przestrzenie bieli”. Pracuje w Zakładzie Rysunku UMK. Tworzy instalacje, obiekty, rysunki, performance. Jest kuratorką Międzynarodowej Wystawy Rysunku Studenckiego, odbywającej się od 2008 roku w Galerii Sztuki Wozownia i na Wydziale Sztuk Pięknych UMK w Toruniu. Prowadzi warsztaty artystyczne dla dzieci i młodzieży. Współpracuje z Katarzyną Skrobałą i Grupą jajego, z którymi zrealizowała projekt społeczno-artystyczny „Rubinkowo”. / www.sojak-borodo.com
WYDARZENIA:
wstęp wolny
Wykład Pawła Jasiewicza jest próbą ukazania twórczości projektanta jako zależnej od kontekstu kulturowego, miejsce zamieszkania i kontaktu z rzemieślnikami pracującymi w konkretnym materiale – w tym przypadku drewnie. Efektem wizyty Pawła Jasiewicza na japońskiej wyspie Kiusiu i pracy z tamtejszymi rzemieślnikami są jego kolekcje Sagi, Mizu, Hani czy Melon. Jak sam mówi: „Współpraca z lokalnymi rzemieślnikami pozwoliła mi zgłębić wiedzę, dotyczącą technik pracy w drewnie, i nawiązać relacje, które mogły wydarzyć się tylko podczas wspólnej pracy. Wraz z rozwojem projektów relacja rzemieślnik – projektant rozwijała się, a wymiana doświadczeń sprawiła, że powstałe przedmioty ukazują wysiłek twórczy zaangażowanych w ich wykonanie osób. Zrozumienie pracy rzemieślnika, materiału, właściwie użyta technika pozwoliły wydobyć z prostego kawałka drewna bogactwo materii, formę i rysunek”.
Paweł Jasiewicz – prowadzi Eksperymentalną Pracownię Drewna na Wydziale Wzornictwa Przemysłowego Akademii Sztuk Pieknych w Warszawie, jest także wykładowcą na Wydziale Technologii Drewna Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego. Studiował na Politechnice Koszalińskiej (2006) i w Buckinghamshire New University w High Wycombe w Wielkiej Brytanii (2007). Przebywał na stypendium w Seinajoki Politechnik w Finlandii (2005), gdzie zaprojektował swoje pierwsze meble do kawiarni w Nikkarikeskus Center. Współpracował z Ikeą, Narrogin Joinery, Greenpeace Polska, Nikkarikeskus Center, Vini Design, Paged, Yes, Meden in Med., Amicą, Tatrzańskim Parkiem Narodowym, Ministerstwem Spraw Zagranicznych, Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski w Warszawie. W latach 2009–2011 współtworzył studio projektowe Kompott. W 2011 roku jego współpraca z Touch Ideas zaowocowała nagrodą Red Dot za projekt opakowania piwa Łomża. Obecnie prowadzi studio projektowe „Pracownia Jasiewicz”.
Wykład w ramach cyklu „Projekt dla…” współfinansowanego ze środków Gminy Miasta Toruń.
- Diana Fiedler: „Missing” kuratorka: Marta Smolińska do 22.12.2019
Człowiek zawsze ma przesadne wyobrażenie o tym, czego nie zna. „Obcy” Albert Camus
Prace Diany Fiedler, prezentowane w górnej sali, archiwum i laboratorium Galerii Sztuki Wozownia w Toruniu, oscylują wokół procesu sondowania i rozpoznawania „obcego”. Dotykają problematyki szeroko pojmowanej obcości, inności i alienacji, a także różnego rodzaju głębokich lęków oraz niejednoznacznych tożsamości. W swoim nieoczywistym, metaforycznym wymiarze otwierają konteksty nie tylko indywidualne, lecz również społeczne i polityczne, dotyczące wszelkich możliwych oblicz „obcego”. Fiedler gra z naszymi przesadnymi wyobrażeniami o tym, czego nie znamy, budując mikroświat, w ramach którego nieledwie czujemy na plecach oddech owego niezidentyfikowanego „obcego” czy wdychamy jego dziwny zapach – raz nieprzyjemny odór gumy, innym razem miłą woń trawy cytrynowej. Owej niezdefiniowanej obecności doświadczamy na wystawie Fiedler całym ciałem, które staje się ośrodkiem multisensorycznej somaestetycznej percepcji. Przechodzimy bowiem przez ciemny i opresyjny gumowy korytarz, na końcu którego napotykamy puste, czarne oczodoły okien. Odchylamy żółte i transparentne kurtyny paskowe, by wejść w nierozpoznaną przestrzeń i wdychać zapach trawy cytrynowej. Przemieszczamy się pomiędzy stalowymi „Spidersami”, które w przestrzeni publicznej służą do odgradzania i zabezpieczania konkretnych obszarów – Fiedler ustawia je tak, że nie możemy mieć pewności, po której ich stronie się znajdujemy: tej zabezpieczonej, czy – przeciwnie – tej, w której jesteśmy narażeni na spotkanie z „obcym”. Również poszczególne miejsca, w których obiekty są wystawione, automatycznie stają się integralną częścią przekazu nadawanego przez artystkę: osobliwe peryskopy śledzą nas w laboratorium, nawiązując przestrzenno-semantyczne relacje z otoczeniem; w ciemnej górnej sali Galerii Sztuki Wozownia powstaje „gęste” od niepokoju środowisko, w ramach którego zastane drewniane filary stają się znaczącą i nieodzowną częścią narracji. Każdy odbiorca dialoguje z „własnym obcym”, a także jest „obcym” dla innych przebywających równocześnie z nim na wystawie. Jeśli rację miał Artur Rimbaud, że ja to ktoś inny, to także sami dla siebie pozostajemy „obcymi”.
Diana Fiedler (ur. 1976 w Górze) – ukończyła Akademię Sztuk Pięknych w Poznaniu (rysunek – dyplom w pracowni prof. Jarosława Kozłowskiego; grafikę i edukację artystyczną) i Royal College of Art w Londynie (fotografia). W latach 2006–2007 współprowadziła galerię Aneks w Poznaniu. Prace artystyczne prezentowała na wystawach indywidualnych i zbiorowych m.in. w Galerii Oko i Ucho w Poznaniu, Galerii Foksal w Warszawie, Galerii AT w Poznaniu, BWA w Gorzowie, Galerii El w Elblągu, Galerii Naprzeciw w Poznaniu, CK Zamek w Poznaniu, Galerii Muzalewska w Poznaniu, Fundacji Profile w Warszawie, Galerii BWA w Bydgoszczy, 2yk Galerie w Berlinie, Kunst Bauwerk/Tabakfabrik w Vierraden, Galerii Amfilada w Szczecinie, Gulbenkian Galleries, Royal College of Art w Londynie. Obecnie profesor Uniwersytetu Artystycznego w Poznaniu. Autorka obiektów, fotografii, wideo, rysunków i instalacji. Mieszka i pracuje w Poznaniu.
- Aleksandra Sojak-Borodo: „Podniebniki” do 22.12.2019
„Podniebniki” to synonim terminu „wieżowce”, który nie wszedł jednak na stałe do języka polskiego i dziś brzmi nieco enigmatycznie i egzotycznie.
Jak podkreśla artystka Aleksandra Sojak-Borodo: „Wieżowce zawsze fascynowały mnie jako miejsca, gdzie równocześnie rozgrywa się wiele historii – w dzieciństwie marzyłam o tym, by zamieszkać w wieżowcu, najlepiej na najwyższym piętrze, blisko nieba. Z czasem bloki stały się dla mnie ciekawymi obiektami, które przy okazji różnych moich realizacji „odrysowuję” za pomocą rozmaitych mediów. Podniebniki to dla mnie punkt wyjścia i tytuł wystawy, na której chcę zderzyć ze soba dwie rzeczywistości – bloki i niebo – i opowiedzieć o tym, jak w codzienności i szarości można stworzyć sobie raj skrojony na własną miarę”.
Aleksandra Sojak-Borodo – w 2005 roku ukończyła Wydział Sztuk Pięknych UMK w Toruniu na kierunku grafika ze specjalnością rysunek, w 2011 roku obroniła doktorat w dziedzinie sztuk plastycznych pt. „Przestrzenie bieli”. Pracuje w Zakładzie Rysunku UMK. Tworzy instalacje, obiekty, rysunki, performance. Jest kuratorką Międzynarodowej Wystawy Rysunku Studenckiego, odbywającej się od 2008 roku w Galerii Sztuki Wozownia i na Wydziale Sztuk Pięknych UMK w Toruniu. Prowadzi warsztaty artystyczne dla dzieci i młodzieży. Współpracuje z Katarzyną Skrobałą i Grupą jajego, z którymi zrealizowała projekt społeczno-artystyczny „Rubinkowo”. / www.sojak-borodo.com
WYDARZENIA:
- 01.12 (niedziela), godz. 12.00 Oprowadzanie po aktualnych wystawach
- 03.12.2019 (wtorek), godz. 18.00
wstęp wolny
Wykład Pawła Jasiewicza jest próbą ukazania twórczości projektanta jako zależnej od kontekstu kulturowego, miejsce zamieszkania i kontaktu z rzemieślnikami pracującymi w konkretnym materiale – w tym przypadku drewnie. Efektem wizyty Pawła Jasiewicza na japońskiej wyspie Kiusiu i pracy z tamtejszymi rzemieślnikami są jego kolekcje Sagi, Mizu, Hani czy Melon. Jak sam mówi: „Współpraca z lokalnymi rzemieślnikami pozwoliła mi zgłębić wiedzę, dotyczącą technik pracy w drewnie, i nawiązać relacje, które mogły wydarzyć się tylko podczas wspólnej pracy. Wraz z rozwojem projektów relacja rzemieślnik – projektant rozwijała się, a wymiana doświadczeń sprawiła, że powstałe przedmioty ukazują wysiłek twórczy zaangażowanych w ich wykonanie osób. Zrozumienie pracy rzemieślnika, materiału, właściwie użyta technika pozwoliły wydobyć z prostego kawałka drewna bogactwo materii, formę i rysunek”.
Paweł Jasiewicz – prowadzi Eksperymentalną Pracownię Drewna na Wydziale Wzornictwa Przemysłowego Akademii Sztuk Pieknych w Warszawie, jest także wykładowcą na Wydziale Technologii Drewna Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego. Studiował na Politechnice Koszalińskiej (2006) i w Buckinghamshire New University w High Wycombe w Wielkiej Brytanii (2007). Przebywał na stypendium w Seinajoki Politechnik w Finlandii (2005), gdzie zaprojektował swoje pierwsze meble do kawiarni w Nikkarikeskus Center. Współpracował z Ikeą, Narrogin Joinery, Greenpeace Polska, Nikkarikeskus Center, Vini Design, Paged, Yes, Meden in Med., Amicą, Tatrzańskim Parkiem Narodowym, Ministerstwem Spraw Zagranicznych, Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski w Warszawie. W latach 2009–2011 współtworzył studio projektowe Kompott. W 2011 roku jego współpraca z Touch Ideas zaowocowała nagrodą Red Dot za projekt opakowania piwa Łomża. Obecnie prowadzi studio projektowe „Pracownia Jasiewicz”.
Wykład w ramach cyklu „Projekt dla…” współfinansowanego ze środków Gminy Miasta Toruń.
PRZECZYTAJ JESZCZE
